Opis (charakterystyka)
i wzorzec (standard) rasy
Koty Afrodyty (nazwa nadana w lipcu 2009) nie są nową rasą kotów.
Uznanie rasy przez WCF – 30. kwietnia 2012
Właściwie można powiedzieć, że zostały one nieco przegapione.
Żyły sobie na Cyprze tak, jak w Polsce żyją koty pospolite, jak w Rosji koty syberyjskie, na terenach Skandynawii koty norweskie leśne, a ich ewolucja również przebiegała bez udziału człowieka. Mimo piękna kotów Afrodyty nikt nie obdarzał ich szczególną uwagą.
Dopiero badania archeologiczne prowadzone na terenach Cypru przez francuskich uczonych przyczyniły się do ogromnego zainteresowania tą rasą.
Koty Afrodyty to – według najnowszych odkryć – najstarsza rasa kotów udomowionych. Są to duże, silne koty o bardzo eleganckiej budowie ciała, okryte jedwabistym włosem. Mogą być większe od norweskich leśnych i na razie są nieco mniejsze od kotów rasy Maine Coon. Koty Afrodyty są kotami stadnymi.
Afrodyta (Wenus), bogini miłości, przyszła na świat w niebanalny sposób. Nie miała ani matki ani ojca, po prostu pewnego dnia wyłoniła się z morskiej piany u wybrzeży Cypru. Na Olimp przybyła w wozie zaprzężonym w gołębie, czym wywołała ogromne poruszenie w siedzibie bogów. Od czasów starożytnej Grecji Cypr kojarzy się z piękną boginią Afrodytą.
Właśnie tu boska piękność spacerowała po wspaniałych bezgranicznych plażach, słuchała szumu fal i właśnie ona podarowała ludziom przepiękne koty Aphrodite’s Giants.
Aphrodite (Cyprus Mountain Giant Cat)
To jedne z największych kotów udomowionych na świecie. Zakłada się, że rasa ta rozwinęła się w górskich regionach wyspy przed tysiącami lat, w separacji od innych ras. Ze względu na trudne warunki zimowe, ze śniegiem i ujemnymi temperaturami oraz gorące, suche lato, u kotów tej rasy wykształciło się wspaniałe futro.
Głównym pożywieniem tych wolno żyjących kotów są duże jaszczurki, szczury i węże. Mniejsze osobniki, o słabszym uzębieniu, nie mogłyby sprostać trudnym warunkom panującym w ich naturalnym środowisku. Aby podtrzymać piękno i wielkość tej wyjątkowej i zagrożonej rasy, stworzono program hodowlany, który stał się podstawą do zabiegania o uznanie jej przez WCF. Nazwę Aphrodite nadano jej w lipcu 2009 roku. Obecnie rasa jest już oficjalnie uznawana przez WCF i inne poważne organizacje, w tym przez TICA. Niedawno dopracowano jej wzorzec i nieco rozszerzono liczbę hodowli uczestniczących w tym przedsięwzięciu (obecnie w Europie (poza Cyprem jest mniej niż 10 hodowli kotów tej rasy).
W Sierpniu 2014 pierwsze koty Afrodyty trafiły na teren Stanów Zjednoczonych.
Wśród kilkorga pierwszych przedstawicieli tej rasy w USA znalazła się nasza kotka Samba (obecnie Selene).
| Poniższy film jest w całości bardzo interesujący. Natomiast opowieść o kotach cypryjskich zaczyna ok. 20 minuty i 45 sekundy. |
Science of Cats przez silichip
Historia Charakter Badania i wyniki Większe zdjęcia
Wzorzec rasy
Głowa:
Z przodu wydłużony trójkąt z prostą linią policzków.
Długi, prosty nos i pyszczek z lekkim zagłębieniem poniżej wysokości oczu.
Silne szczęki i broda. Czoło lekko zaokrąglone, górna część czaszki z lekkim wysklepieniem.
Oczy:
Kształt oliwki: od formy nieco zaokrąglonej do owalnej.
Dopuszcza się wszystkie kolory. Jasno niebieskie lub żółte są postrzegane równie dobrze, jak ciemno zielone lub niebieskie.
Kolor powinien być jednolity.
Uszy:
Szeroko rozstawione. Wielkość od średniej do dużej. Uszy są wzajemnie ustawione w formie otwartej litery V.
Pomiędzy uszami znajduje się lekkie wyoblenie czaszki.
Tułów:
Duży i mocny, eleganckie muskularne ciało, ale nie cobby. Długi kark i grzbiet.
Muskularne plecy i biodra. Duża masa ciała. Szybko rozwijający się kościec.
W odniesieniu do rozwoju od kocięcia do osobnika dorosłego należy mieć na uwadze, że już u kociąt jest zauważalna solidna budowa kości, ale kocięta mogą być mniej muskularne.
Tylne kończyny są nieco dłuższe od przednich.
Długość ogona jest średnia do dużej w proporcji do rozmiarów tułowia.
W przypadku krótkowłosej odmiany w rasie, nasada ogona jest wyraźnie grubsza w porównaniu z jego końcówką.
Futro:
Miękka, watowata okrywa zimowa u półdługowłosych przedstawicieli rasy.
Krótka, miękka okrywa u kotów krótkowłosych. Latem włos jest wyraźnie krótszy niż zimą.
W tej porze roku brak podszerstka. Mniej włosów okrywowych. Tylko na plecach można zauważyć nieco (wodoodpornych) włosów okrywowych.
Futro jest ekstremalnie miękkie w dotyku zarówno u krótkowłosych, jak i u półdługowłosych przedstawicieli tej rasy.
Ogon kotów półdługowłosych jest całkowicie owłosiony, forma strusiego pióra.
Kolory:
Uznawane są wszystkie kolory za wyjątkiem genetycznego czekoladowego, liliowego, cynamonowego oraz rozcieńczenia fawn (płowego) i colourpoint łącznie z genem burmańskim i norka (mink). Zwierzęta solid (jednobarwne) nie mogą mieć domieszki białego.
W przypadku Bicolour pożądany jest nieregularny rysunek.